Perşembe, Aralık 10, 2009

kuyu ve taş

seneler önce çok bilmiş bir akrabam felsefe için şöyle demişti: "delinin biri kuyuya bir taş atmış, kırk akıllı çıkaramamış". ona şöyle demek isterdim: kuyuda taşın sesi daha güzel yankılanıyor, o güldüğün kırk akıllı da o taşın sedasını dinliyor.

anlayışlı akrabalarımın ve tanıdıkların listesi kabarık olduğundan derim artık fil derisine dönüşmüş olmalı gerekir diye umuyorum.

Hiç yorum yok: